Begin de reis met de eindbestemming in gedachten

Het proces van onze zoon Alex, die nu 21 is, begon formeel rond de leeftijd van 14 jaar. Volgens de regelgeving in Pennsylvania moet op deze leeftijd een start gemaakt worden met het plannen van de doelen van de transitie met een Individueel Educatie Programma (IEP). Deze doelen gaan over werk, onafhankelijk wonen en doelen na de middelbare schoolperiode.

Eerlijk gezegd, zijn we al zijn hele leven bezig met het plannen van zijn toekomst. Alex heeft een aangepast curiculum gevolgd, gebaseerd op levensvaardigheden en deelname aan reguliere schoolklassen. Dit gaf hem zowel de gelegenheid zo veel mogelijk vaardigheden in het dagelijkse leven te ontwikkelen en als interactie met niet-beperkte leeftijdgenoten.

De reis begon eigenlijk met het einde in gedachten.

We hebben van jongs af aan hulpmiddelen en strategieën gebruikt die ons hielpen bij de droom voor onze zoon en hebben de visie verwoord die onze familie heeft voor zijn toekomst. Het gaf ons de kans te kijken naar zijn mogelijkheden, in plaats van zijn beperkingen. We hebben gepland, aangepast en weer opnieuw gepland, keer op keer. Bij elke verandering werd de visie die gevormd was door mensen die hem het beste kennen en van hem houden, gedocumenteerd. Het is belangrijk te onthouden dat Alex, ondanks zijn successen en alles wat hij bereikt heeft na de middelbare school, een op een ondersteuning nodig heeft om zijn taken te voltooien. Ondanks de benodigde hoeveelheid ondersteuning is het mogelijk om onderdeel te zijn van een gemeenschap. Wij blijven onze familie omringen met goede mensen die onze visie steunen.

We hebben wegen gekozen die soms nog niet bewandeld waren. Het proces omvatte in de verschillende jaren het volgende:

1. Voortdurend plannen van een toekomst met daarin als drijvende kracht: werk, vrije tijd, socialisatie in de gemeenschap. En nooit het eindpunt uit het oog verliezen. Tijdens de schooljaren van Alex hebben de droom regelmatig moeten herzien, door persoongerichte planning, ‘Making Action Plans (MAPS)’en ‘Planning Alternative Tomorrows’ with Hope (PATH)’ en maandelijkse samenwerkingsbijeenkomsten vanaf groep zes tot het afstuderen. ‘Met een persoonsgericht plan kan iedereen die betrokken is, de betreffende persoon in zijn totaliteit zien, met zijn of haar wensen en interesses en zo op een compleet nieuwe manier na te denken over de toekomst van die persoon.’ ¹
2. Samenwerkende teamleden zijn onmisbaar en dit team bestaat uit mensen die onze visie respecteren of delen, waaronder: ouders, (speciaal onderwijs) docenten, ergotherapeut, fysiotherapeut, docent voor visueel beperkten, logopedist, audioloog, doof-blind consulent en lokale vertegenwoordigers van onderwijsinstellingen. Wanneer mogelijk, werden medewerkers van het bureau voor arbeidsrevalidatie en bureau voor blinden en visuele diensten uitgenodigd om bij het team aan te sluiten. Onze school huurde ook een beroepskeuze-consultant in tijdens de laatste twee schooljaren van Alex.   
3. Uitgangspunt bij het zoeken naar mogelijkheden op het gebied van werk waren de interesses en motivatie van Alex. Het was belangrijk dat de doelen op het gebied van werk afgeleid werden van deze interesses en daarna werden vertaald in functionele doelen in zijn IEP. Alle opgedane vaardigheden werden toegepast in de maatschappij. Bijvoorbeeld: werken in de schoolbibliotheek. Zijn ervaring van het scannen van boeken die werden teruggebracht en het recht zetten van de boeken op de boekenplanken, maakte een vrijwilligersbaan in een van de lokale bibliotheek mogelijk.
4. Het op school rondbrengen van spullen met een trolly leidde tot het rondbrengen van de post in een lokaal verpleeghuis. Door handdoeken te vouwen op school, kon Alex handdoeken vouwen bij de YMCA, met als bonus dat hij aansluitend mocht zwemmen. Beroepentesten moeten worden afgenomen. Alex had drie beroepentesten gedaan bij drie verschillende bureaus tijdens zijn middelbare schooltijd.   

1. ^ Mount, Beth, and Kay Zwernik. It’s Never Too Early, It’s Never Too Late: A Booklet about Personal Futures Planning for Persons with Developmental Disabilities, Their Families and Friends, Case Managers, Service Providers and Advocates.

Molly, mother of Alex

Molly, mother of Alex, shares her experience in preparing Alex for this transition.
Molly Black is a Family Liaison, Pennsylvania Training and Technical Assistance Network (PaTTAN) Deaf-Blind Initiative.

Source:

CdLS Outreach USA, published on 10 jun. 2014

pagina geschiedenis

Laatst gewijzigd door Marijke Griffioen op 2022/05/19 13:08

Gemaakt door Gerritjan Koekkoek op 2015/01/04 23:00

Vertaald in het nl door Marijke Griffioen op 2022/05/16 16:31