Transitie naar het hoger onderwijs
Transitie onder de loep: Leer.Werk.Leef
Voorbereiden op de overgang van de middelbare school naar voortgezet onderwijs is een enorme stap voor iedereen. Voor zowel mensen met CdLS, als hun familieleden, kan deze overgang voor onverwachte uitdaging zorgen. Het zou juist een waardevolle en bevredigende ervaring moeten zijn.
Voorbereiden op de transitie van Emily
Het uitzoeken van Emily’s vervolgonderwijs was onderdeel van de transitiedoelen van haar Individueel Educatie Plan (IEP). Emily wilde aanvankelijk naar een grotere school, verder weg van huis, maar we hebben haar aangemoedigd om andere scholen te bezoeken. Ik dacht dat ze in een kleinere omgeving meer kans op succes had. Emily besloot uiteindelijk waar ze naar toe ging. In veel andere opzichten was het hetzelfde als de voorbereiding van mijn andere dochter op het voortgezet onderwijs; veel open dagen bezoeken, aanmeldformulieren invullen, toelatingsexamens doen, enz.
Emily moest de Amerikaanse College Test (ACT) drie keer doen voordat ze hoog genoeg scoorde om toegelaten te worden. Op de eerste test scoorde ze genoeg voor voorwaardelijke toelating (wat betekent minder lesuren, monitoring ed), maar ze was vastberaden om hoog genoeg te scoren voor onvoorwaardelijke toelating.
Over Emily’s hulpmiddelen
De universiteit waar Emily naar toe gaat heeft een bureau voor ondersteuning bij beperkingen, wat een grote hulp is geweest. Tijdens een van de eerste bezoekjes van Emily ontmoetten we de coördinator en zijn met haar in contact gebleven gedurende het traject. Ik liet Emily alle contacten met het bureau afhandelen (hoewel ik er wel was als het nodig was), omdat ik vond dat het belangrijk was voor Emily om zelf de leiding te hebben in dit proces. Ze krijgt nu extra tijd voor toetsen, ze mag de toetsen in haar eigen kantoor maken en ze ontvangt aantekeningen van iemand die hiervoor door school is aangesteld.
We zijn al vroeg begonnen om Emily te leren voor zichzelf op te komen, dus is daar erg goed in. Toen het transitieproces op 14 jarige leeftijd startte, hebben we gezorgd dat Emily wat er in haar IEP staat. We hebben uitgenodigd om de mogelijkheden te benutten, zonder het IEP als kruk te gebruiken. Emily is altijd erg gemotiveerd geweest door een intrinsieke wens succesvol te zijn met zo min mogelijk hulp van buitenaf.
Alle openbare universiteiten en veel privéscholen bieden een vorm van ondersteuning bij beperkingen. Als ouders hebben we weinig in te brengen zodra onze kinderen starten met college, omdat ze als volwassenen beschouwd worden. Het is daarom belangrijk dat de leerlingen weten waar ze naar toe kunnen voor hulp en zich niet ongemakkelijk voelen bij het vragen van hulp.
Over Emily’s eerste trimester
Emily’s hoofdvak is onderwijs en ze wil een docent worden in het peciaal onderwijs. Ik ben een docent, haar tante is docent en haar oma was docent, dus voor Emily is het logisch. Ze houdt van kinderen en kan zich goed verplaatsen in kinderen met speciale behoeften. Emily zegt dat ze het fijn vind dat haar lessen maar een semester duren, dus ze zit nooit te lang vast aan een vak. Ze houdt van de meeste vakken, maar ze was een beetje overdonderd tijdens de eindexamens. Ze houdt van het sociale aspect, maar ze vind het lastig dat er minder ondersteuning is dan ze gewend was. Ze is lid geworden van een studentenveriniging en ze is ook lid geworden van een groep vrouwelijke sutdenten die deelnemen aan jeugdevenementen die door de kerk gesponsord zijn.
CdLS Outreach USA, published on 2 apr. 2014
