Behandeling van niet-ingedaalde testikels

Achtergrond: Het niet indalen van de testikels is een relatief veelvoorkomend geboortedefect, zowel bij kinderen met als zonder CdLS. In het geval van CdLS zien we vaak dat beide testikels niet zijn ingedaald, oftewel bilateraal cryptorchidisme. Meestal zijn de testikels wel aanwezig, maar zijn ze nog niet gedaald uit de onderbuik of het kanaal tussen de buik en het scrotum. Er zijn risico’s aan verbonden als er niet behandeld wordt: onvruchtbaarheid (wat in het geval van CdLS al dan niet een issue kan zijn, afhankelijk van het niveau van betrokkenheid), testikelkanker (de kans is tien keer zo hoog bij niet-ingedaalde teelballen, en wordt veel lager als ze kunstmatig ingedaald worden), hernia, torsio testis en het stoppen van de bloedtoevoer wat tot complicaties kan leiden. Het is dus verstandig om de testikels te laten indalen. Dit wordt operatief gedaan, idealiter op een leeftijd tussen de 9 en 15 maanden. Na de operatie moeten de testikels één tot twee keer per jaar gecontroleerd worden om ervoor te zorgen dat hij niet weer omhoog gaat. Als de testikel het kanaal ingaat, maar gepalpeerd (gevoeld) kan worden, dan is er geen verhoogd risico. Als de testikels eerst niet kunnen worden gepalpeerd, zal de chirurg aanraden om met laparoscopie in de buik te kijken of ze zich daar bevinden. Als de testikels, eenmaal gevonden, abnormaal blijken te zijn (kleiner, gerimpeld of afgestorven), dan zal de chirurg ze verwijderen om het risico op kanker te verkleinen. De vindplaats van de testikel heeft geen invloed op de behandeling.