Wat verloopt er anders in de hersenontwikkeling van CdLS mensen met een mutatie in NIPBL?
Ons brein verwerkt informatie en bepaalt ons dagelijks functioneren. Het groeien en ontwikkelen van een brein vereist grote precisie in het aanmaken, aanleggen en positioneren van zenuwcellen. Onderzoekers zullen menselijke minibreinen bouwen om te analyseren wat er misgaat als NIPBL, een belangrijke regulator van onze genen, niet goed functioneert.
Kerstin en Debbie hebben ons (Marloes, Dennis en Gerritjan ; ouders van Milou en Rai) uitgelegd wat zij gaan doen in dit onderzoek.
Oorzaak van het Cornelia de Lange syndroom
We weten inmiddels al dat verschillende genen een rol spelen bij het Cornelia de Lange syndroom (CdLS). Onderstaande illustratie toont dat NIPBL, het gen dat in veruit de meeste gevallen van CdLS is veranderd (gemuteerd), een rol speelt bij het z.g. Cohesine Complex.
Veranderingen in de hersenen
We weten dat we bij mensen met CdLS vaak het volgende zien:
- kleinere hoofdomtrek
- verstandelijke beperking
- problemen met spraak/taalontwikkeling
- gedragsproblemen
- epilepsie
Het is dus interessant beter te begrijpen ;
- Hoe zijn de zenuwcellen in de hersenen met elkaar verbonden?
- Hoe zijn deze verbindingen als er gezonde als 'zieke' zenuwcellen zijn (mosaicism)?
- Welke genen in de hersenen worden er allemaal AAN en UIT gezet (gereguleerd) door NIPBL?
- Wat is daarvan het effect op de hersenontwikkeling?
Hoe kunnen we dit bekijken?
Een recente ontdekking heeft het mogelijk gemaak om een stukje zenuwweefsel zoals de hersenen na te maken met behulp van 'pluripotente stamcellen'. Dit noemen we 'hersen organoïden', dat zijn zenuwcellen in 3D oftewel 'mini-hersenen'.
Door bijvoorbeeld een stukje huid af te nemen van mensen met CdLS (die een NIPBL mutatie hebben en een mozaïek NIPBL mutatie in het bijzonder) kunnen de onderzoekers 'pluripotente stamcellen' uit dat weefsel 'reprogrammeren' om bijvoorbeeld een hartspier, bloed-stamcellen, een alvleesklier maar ook zenuwcellen uit de hersenen te worden.
Het maken van een stukje van de hersenen in een schaaltje
Aldus kunnen de onderzoekers dus hersenen in een schaaltje maken, die ze goed kunnen bestuderen op de invloed van een mozaïek NIPBL mutatie.
We zijn erg onder de indruk van dit onderzoek en we wensen Kerstin, Debbie, Mehrnaz, Leonie en Sylvia een succesvol onderzoek. En we hopen natuurlijk dat we na dit onderzoek weer meer begrijpen van de impact van een NIPBL mutatie op de hersenontwikkeling in samenhang met neuro-ontwikkelingskenmerken (zoals kleine hersenen, verstandelijke beperking, andere sociale ontwikkeling, gedragsproblemen en epilepsie), zodat we mensen met CdLS beter kunnen begeleiden en behandelen om zo prettig mogelijk te functioneren en een zo mooi mogelijk leven te hebben.
Natuurlijk kunnen de onderzoekers dit niet zonder goede samenwerking met mensen met CdLS, hun ouders en families. De onderzoekers onderhouden graag nauw contact met een adviesgroep van de CdLS vereniging (Marloes, Dennis, Gerritjan) en houden de families samen met hen op de hoogte.
